چطور از تونر برای پاک کردن صورت استفاده کنیم؟

اینکه شما یک پوست شفاف و روشن داشته باشید و یا به‌طور مداوم در حال مبارزه با آکنه و جوش و مشکلات پوستی باشید، در هر صورت مراقبت از پوست برای اطمینان از سلامت آن ضروری است. پوست هر روز صبح و عصر یا هر زمانی که صورت شما کثیف شده یا عرق کند، باید به‌خوبی شسته شود. در گذشته بر این باور بودیم که اگر صورت را با دقت شستشو دهیم، کافی است و صورت کاملاً از ناپاکی‌ها تمیز می‌شود؛ اما کافی است یک دفعه پوست خود را با تونر تمیز کنید تا متوجه شوید که پس از شستشو مقدار زیادی ناپاکی و چربی بر روی پنبه آغشته به تونر جمع شده است؛ بنابراین برای شستشوی صورت باید از شوینده مناسب استفاده کرده و پس از شستن نیز، صورت را با تونر تمیز کرده تا چربی و ناپاکی مانده بر روی پوست و در بین منافذ زدوده شود؛ پس، اگرچه شما می‌توانید از محصولات مراقبتی مختلفی استفاده نمایید، اما سه محصول اصلی و ضروری شامل پاک کننده، تونر و مرطوب کننده هستند. هنگامی‌که یاد بگیرید که چگونه به‌درستی پوستتان را تمیز کنید، این کار تنها چند دقیقه طول خواهد کشید.

ما در این مقاله ابتدا، مراحل شستشوی پوست صورت را توضیح داده و سپس چند تونر را معرفی کرده و دو تونر بسیار خوب خانگی برای پوست‌های چرب و خشک و حساس را آموزش می‌دهیم.

مراحل شستشوی پوست و استفاده از تونر

گام اول: شستن صورت

صورت را با آب گرم مرطوب کنید. اطمینان حاصل نمایید که تمام قسمت‌های پوست مرطوب شده باشند. دقت کنید که آب باید نسبتاً ولرم باشد و زیاد گرم و داغ نباشد زیرا آب داغ به‌مرور چربی مناسب پوست را از بین برده و باعث خشک شدن آن می‌گردد.

گام دوم: استفاده از پاک کننده مناسب پوست

پاک کننده پوست را با توجه به نوع پوستتان انتخاب نمایید. اگر پوست شما چرب یا مختلط باشد، باید پاک کننده متفاوت از نوع مناسب پوست‌های خشک و حساس تهیه کنید.

مقدار کمی از پاک کننده صورت را بر روی پوست قرا دهید. انگشتان دست را به‌آرامی و به‌صورت حرکات دایره‌ای بر روی پوست حرکت دهید تا تمام پوست به پاک‌کننده آغشته شود. دقت کنید که از این محصول برای اطراف چشم و لب استفاده نکرده و پاک کننده مخصوص چشم را برای پاک کردن این نواحی به کار ببرید. فرایند تمیز کردن صورت را ۳۰ ثانیه ادامه داده و سپس پوست را کاملاً با آب گرم بشویید.

چنانچه نوع پاک کننده شما به‌صورت ژل است، بهتر است میزان لازم از ژل پاک کننده را در دست‌های از قبل مرطوب شده خود بریزید و دست‌ها را به مدت ۳۰ ثانیه به هم مالش دهید تا ژل به‌صورت کف درآمده و سپس به‌آرامی بر روی پوست قرار داده و ماساژ دهید تا ناپاکی‌ها از پوست زدوده شود.

گام سوم: خشک کردن پوست پس از شستشو

پس از شستن پوست، صورت را با یک حوله نرم تمیز کنید. از حوله استفاده نمایید تا آب به‌آرامی از روی پوست پاک شود. از مالش حوله بر روی پوست اجتناب کنید زیرا می‌تواند به پوست حساس و ظریف آسیب برساند. چنانچه از حوله کثیف استفاده کنید، گردوغبار و باکتری‌ها می‌توانند به‌آسانی از حوله به پوست شما منتقل شوند.

گام چهارم: استفاده از تونر

یک پد پنبه را با تونر پاک کننده خیس کرده و مایع اضافی را از بین ببرید؛ سپس، پنبه خیس شده با تونر را به‌آرامی بر روی تمام اجزای صورت به‌آرامی بکشید. اگر در ناحیه‌های پیشانی، بینی و چانه شما چربی زیادی تولید می‌شود، این نواحی را با دقت بیشتری تمیز کنید و از به کار بردن تونر در اطراف چشم و لب خودداری نمایید. هیچ وقت مرحله استفاده از تونر را از مراحل شست و شوی صورتتان حذف نکنید زیرا تونر چربی و پس‌مانده‌های آب مانند کلر و مواد معدنی را از پوست جدا کرده و محافظ بسیار خوبی برای پوست شما است.

مرحله پنجم: مرطوب کردن پوست

مرحله آخر از فرایند شست و شوی صورت، مرطوب کردن پوست است. مقدار کمی، در حدود یک قاشق مرباخوری، مرطوب کننده را بر روی قسمت‌های مختلف صورت قرار دهید. با استفاده از انگشتان دست و با حرکات دایره‌ای، کرم را به‌آرامی بر روی پوست صورت پخش کنید. دقت کنید که مرطوب کننده مناسب پوستتان را تهیه نمایید. برای مثال، برای پوست بسیار خشک ممکن است به یک کرم قوی نیاز باشد و برای پوست حساس به یک کرم ملایم. برای روز از یک مرطوب کننده یا ضد آفتاب SPF ۱۵ یا بالاتر استفاده کنید.

مزیت استفاده از تونر

تونر باعث تمیزی بیشتر پوست شده و علاوه بر اینکه پس از طی مدت زمانی، شادابی را به پوست شما هدیه می‌دهد، منافذ باز پوست را نیز کوچک‌تر و بسته‌تر می‌کند. علاوه بر این، زمانی که پوست با شوینده‌های مخصوص شسته می‌شود، pH پوست تغییر می‌کند و استفاده از تونر باعث تنظیم PH پوست شده و زمینه برای اعمال دیگر کرم‌ها بر روی پوست مهیا می‌شود.

تونر مناسب پوست

ما در این مقاله روش تهیه چند تونر خانگی را به شما آموزش خواهیم داد؛ اما چنانچه وقت کافی برای تهیه این تونر ها را ندارید، می‌توانید تونر مناسب از بازار تهیه کنید.

۱- تونر پاک کننده سینره: این محصول از عصاره گیاهان مختلفی تشکیل شده و مکمل مناسبی برای تمیزی صورت پس از اعمال شوینده بر روی پوست است. تونر سینره دارای قیمت مناسبی بوده و می‌توان از آن برای انواع پوست‌ها استفاده نمود.

۲- تونر کلارنس: این مکمل پاک کننده بدون الکل بوده و حاوی ویتامین‌های A،E  و B است. تونر کلارنس نسبت به سینره کمی هزینه بالاتری دارد؛ اما هر دو تونر معرفی شده کیفیت مناسبی داشته و محصولات مناسبی برای تکمیل فرایند شستشوی صورت شما هستند.

۳- تونر خانگی مخصوص پوست چرب و دارای جوش

برای تهیه تونر خانگی مناسب پوست چرب کافی است مواد زیر را با یکدیگر مخلوط نموده و در یک ظرف سربسته تا یک هفته در یخچال نگهداری کنید.

• یک قاشق غذاخوری عسل
• نصف فنجان آب
• نصف فنجان نارون کوهی
• یک قاشق غذاخوری سرکه سیب
• یک قاشق غذاخوری لیمو ترش تازه
• یک قاشق مرباخوری گلیسیرین
• پنج قطره گریپ‌فروت

۴- تونر خانگی مناسب پوست خشک و حساس

برای تهیه تونر مناسب پوست‌های حساس، ابتدا یک پیمانه برنج را با آب خیس نمایید. آب باید یک بند انگشت بالاتر از سطح برنج بوده و بدون نمک باشد. برنج باید از شب تا صبح در آب بماند. در نهایت، آب برنج را می‌توانید به‌عنوان تونر استفاده کنید. این تونر را می‌توان به مدت سه روز در ظرف سربسته درون یخچال نگهداری نمود.

 

منبع: چطورپدیا

چگونه از دندان پر شده مراقبت کنیم ؟

چطور از دندان پر شده مراقبت کنیم ؟

پٌر کردن دندان به ترمیم شکل ظاهری، عملکرد و زیبایی دندان‌های آسیب ‌دیده یا فاسد شده کمک می‌کند. زمانی که یک دندان را پر می‌کنید، باید در کوتاه‌مدت و بلندمدت از آن دندان به‌صورت ویژه مراقبت کنید. با حفظ سلامت دهان می‌توانید خطر ایجاد حفره‌های بیشتر را به حداقل رسانده و همچنین از آسیب‌دیدگی دندان‌های پر شده‌ی خود پیش‌گیری نمایید.

بخش اول: مراقبت از دندانی که به‌تازگی پر شده است

۱- ببینید چه مقدار زمان می‌برد تا پر شدگی دندان در جای خود محکم شود. مواد مختلفی برای پر کردن دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد و هرکدام مدت‌زمان مخصوص به خود را برای محکم شدن طی خواهد کرد. آگاهی نسبت به این زمان یک چارچوب زمانی کلی در اختیار شما می‌گذارد که طی آن باید توجه و مراقبت ویژه داشته باشید تا هیچ‌گونه آسیبی به دندان پر شده نرسد.

• ماده‌ی طلایی، آمالگام و کامپوزیت حدوداً طی ۲۴ الی ۴۸ ساعت سفت می‌شود.
• ماده‌ی سرامیک با کمک اشعه‌ی آبی فوراً سفت می‌شود.
• آینومر شیشه‌ای طی ۳ ساعت پس از پر کردن خود را می‌گیرد؛ اما ممکن است ۴۸ ساعت زمان ببرد تا خوب سفت شود.

۲- اگر لازم بود، مسکن مصرف کنید. می‌توانید پیش از آنکه اثر ماده‌ی بی‌حسی از بین برود، از مسکن‌های بدون نسخه استفاده کنید و تا زمانی که حساسیت برطرف شود، به استفاده از این مواد مسکن ادامه دهید. این کار برای رفع هرگونه ورم یا درد مؤثر خواهد بود.

• از دندان‌پزشک بپرسید آیا نیاز به مسکن برای کاهش حساسیت بعد از عمل دارید یا خیر. برای مصرف هر نوع مسکن پس از پر کردن دندان، از توصیه‌های بسته‌ی مسکن یا دندان‌پزشک خود پیروی نمایید.
• حساسیت عموماً طی یک هفته بهبود خواهد یافت.

۳- تا زمانی که اثر بی‌حس‌کننده از بین برود، از غذا و نوشیدنی پرهیز کنید. تا چند ساعت پس از پر کردن دندان، به دلیل مواد بی‌حس‌کننده‌ای که طی عمل تزریق می‌شود، چیزی حس نمی‌کنید. اگر امکانش وجود داشته باشد تا زمانی که اثر بی‌حس‌کننده فروکش کند چیزی نخورید و ننوشید تا به خود صدمه نزنید.

• اگر چیزی بخورید یا بنوشید، بی‌حسی، تنظیم حرارت را دشوار می‌کند یا ممکن است قسمت داخلی گونه، زبان یا نوک زبان را گاز بگیرید.
• اگر نمی‌توانید صبر داشته باشید، غذای نرم، مثل ماست یا پوره‌ی سیب و نوشیدنی‌های ساده‌ای مثل آب میل کنید. با سمت مخالف پر شدگی در دهان غذا را بجوید تا مبادا به خود صدمه بزنید یا پر شدگی را خراب کنید.

۴– از خوردن غذاها و نوشیدنی‌های داغ و سرد اجتناب کنید. دندان و مواد پر شده درون آن تا چند روز پس از عمل بسیار حساس خواهند بود. از مصرف مواد غذایی و نوشیدنی‌هایی که بسیار داغ و یا بسیار سرد بوده و سبب تحریک حساسیت و درد دندان و یا حتی موجب آسیب مواد داخلی دندان می‌شود، اجتناب کنید.

• غذاهای بسیار گرم یا سرد و نوشیدنی‌ها ممکن است روند پیوند مواد را مختل کنند. مواد کامپوزیت به‌طورکلی به دندان پیوند می‌شوند و فرایند پیوند تا حداقل ۲۴ ساعت ادامه دارد، بنابراین توصیه می‌شود که در طول این مدت غذاها و نوشیدنی‌های ولرم مصرف کنید.
• دمای بسیار بالا و پایین سبب انبساط و انقباض مواد پرشده‌ی درون دندان می‌شود، به‌خصوص اگر جنس این مواد از فلز باشد. این امر بر میزان سازگاری، شکل ظاهری و مقاومت مواد تأثیرگذار بوده و می‌تواند سبب شکستگی و یا سوراخ شدن دندان شود.
• قبل از صرف غذاهای گرم مانند سوپ یا غذاهای پخته شده مانند لازانیا و همچنین نوشیدنی‌های گرم مثل قهوه و چای، کمی صبر کنید تا خنک شوند و سپس نوش جان کنید.

۵- از خوردن غذای سفت، جویدنی یا چسبناک خودداری نمایید. سعی کنید تا چند روز پس از پر کردن دندان غذای سفت، جویدنی یا چسبناک نخورید. خوراکی‌هایی نظیر آب‌نبات، سوهان و سبزیجات خام ممکن است مشکلاتی نظیر کنده‌ شدن مواد درون دندان پر شده شوند.

• محکم جویدن غذا ممکن است باعث ایجاد ترک در مواد درون دندان یا خود دندان شوند. خوراکی چسبناک ممکن است تا مدت‌ها به سطح دندان پر شده بچسبد و بیش ‌از پیش آن‌ها را در معرض کرم‌خوردگی قرار دهد.
• غذایی که بین دندان‌ها گیر می‌کند، می‌تواند دندان پر شده را تضعیف کرده و شما را در معرض کرم‌خوردگی‌های بیشتری قرار دهد. برای پیش‌گیری از این مشکل، بعد از هر میان‌وعده یا وعده‌ی غذایی دهان خود را با آب بشویید و پس از مسواک زدن و استفاده از نخ دندان، از دهان‌شویه‌ی دارای فلوراید استفاده کنید.

۶- با قسمت مخالف پرشدگی دندان در دهان غذا بخورید. زمانی که بالاخره چیزی میل می‌کنید، مراقب باشید که به مدت یک یا دو روز، با قسمت مخالف پرشدگی در دهان غذا را بجوید. با این کار مطمئن می‌شوید که پرشدگی به‌خوبی در جای خود سفت می‌شود و آسیب نمی‌بیند.

۷- برآمدگی‌های دندان پرشده را بررسی کنید. ازآنجایی‌که دندان‌پزشک، دندان را «پُر» می‌کند، این احتمال وجود دارد که بیش ‌از حد نیاز مواد به قسمت مدنظر تزریق کند. به آرامی دندان‌ها را روی هم بفشارید تا اگر برآمدگی روی قسمت پرشده وجود داشت، آن را حس کنید. اگر متوجه برآمدگی شدید، برای پیش‌گیری از ترک برداشتن ماده‌ی پرکننده یا ایجاد درد بعد از عمل، با دندان‌پزشک خود تماس بگیرید.

• قسمت‌های برآمده ممکن است باعث شوند نتوانید دهان خود را درست ببندید یا به‌درستی گاز بگیرید. همچنین مشکلات دیگری نیز ایجاد می‌کند: درد، ناتوانی در خوردن غذا با آن قسمت از دهان که پرشدگی دندان دارد، ترک برداشتن ماده‌ی پرکننده، گوش‌درد و صدای تق‌تق در مفصل گیجگاهی زیروار‌ه‌ای.

۸- هر مشکلی داشتید با دندان‌پزشک تماس بگیرید. اگر متوجه هر مشکلی در دندان، دهان یا مواد پر کننده دارید، با دندان‌پزشک تماس بگیرید. با این کار مطمئن خواهید شد که هیچ مسئله‌ی پنهانی وجود ندارد و شاید بتوانید از آسیب بیشتر به دندان‌های خود پیش‌گیری نمایید.

مراقب به وجود آمدن نشانه‌های زیر باشید و اگر هرکدام از آن‌ها را تجربه کردید با دندان‌پزشک تماس بگیرید:

• حساسیت در دندان پر شده
• وجود ترک در ماده‌ی پر کننده
• فقدان ماده‌ی پر کننده یا کنده ‌شدن تکه‌ای از آن
• تغییر رنگ دندان‌ یا ماده‌ی پر کننده
• زمانی که متوجه شوید ماده‌ی پرکننده لق می‌زند و زمانی که چیزی می‌نوشید، از کنار آن رسوخ کند.

بخش دوم: مراقبت روزانه از دندان‌های پرشده

۱- هر روز مسواک بزنید و از نخ دندان استفاده کنید، حتی پس از هر وعده‌ی غذایی. استفاده‌ی روزمره و بعد از وعده‌های غذایی از مسواک و نخ دندان می‌تواند سلامت دندان، مواد پر کننده و لثه‌ها را حفظ نماید. داشتن محیط تمیز باعث می‌شود از نیاز به پر کردن دندان‌های دیگر و لکه‌های ناخوشایند روی دندان پیش‌گیری کنید.

• اگر می‌توانید حتماً بعد از هر وعده‌ی غذایی مسواک زده و از نخ دندان استفاده کنید. اگر غذا در دندان گیر کند، محیطی پدید می‌آورد که در آن کرم‌خوردگی بیشتر شایع شده و به دندان‌های پر شده نیز آسیب می‌رسد. اگر مسواک ندارید، جویدن آدامس نیز مفید خواهد بود.
• قهوه و چای ممکن است ماده‌ی پر کننده و دندان‌های شما را لکه‌دار کنند. اگر از این نوع نوشیدنی‌ها مصرف می‌کنید، بعد از نوشیدن آن‌ها مسواک بزنید تا از لکه‌دار شدن دندان‌ها پیش‌گیری نمایید.
• تنباکو و سیگار نیز می‌توانند مواد پرکننده و دندان‌ها را لکه‌دار کنند.

۲- در مصرف خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های قندی و اسیدی محدودیت ایجاد نمایید. خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های قندی و اسیدی باعث می‌شوند تا نیاز بیشتری به پر کردن دندان‌ها داشته باشید و کنترل کردن میزان مصرف آن‌ها، به سلامت بیشتر دهان و دندان منجر خواهد شد. پوسیدگی دندان زیر دندان پر شده به‌سادگی ممکن است. به‌مرور زمان، پرشدگی‌ها به‌طور طبیعی تجزیه شده و نشت می‌کنند؛ بنابراین داشتن برنامه‌ی غذایی سالم و بهداشت مناسب برای پیش‌گیری از پوسیدگی زیر پٌر شدگی‌های موجود نیز حائز اهمیت است. مسواک زدن پس از مصرف این غذاها کمک می‌کند تا نیاز کمتری به پر کردن دوباره‌ی دندان پر شده یا دندان‌های دیگر داشته باشید.

• اگر مثلاً به دلیل حضور در مدرسه، نمی‌توانید مسواک بزنید، پس با آب، دهان خود را بشویید. آب بیشتری بنوشید. تعداد میان‌وعده‌های خود را کاهش دهید و از خوراکی‌های چسبناک اجتناب کنید.
• برنامه‌ی غذایی سالم و متعادلی از پروتئین با چربی کم، میوه و سبزیجات و حبوباتی داشته باشید که به سلامت عمومی بدن از جمله سلامت دهان و دندان کمک می‌کند.
• حتی برخی غذاهای سالم نیز اسیدی هستند، مثلاً مرکبات. همچنان این مواد غذایی را در برنامه‌ی خود داشته باشید؛ اما مقدار مصرف آن‌ها را محدود کرده و پس از مصرف آن‌ها مسواک بزنید. سعی کنید آبمیوه‌ها را با ۵۰% آب رقیق نمایید.
• نوشابه، شیرینی و آب‌نبات نمونه‌هایی از خوراکی‌ها و نوشیدنی‌های قندی و اسیدی هستند. نوشیدنی‌های ورزشی، انرژی‌زا و قهوه با شکر نیز ازجمله این مواد خوراکی به شمار می‌روند.

۳- از ژل‌های فلوراید استفاده کنید. اگر چند دندان پر شده دارید، از دندان‌پزشک خود بخواهید ژل یا خمیر فلوراید به شما تجویز نماید. فلوراید به حفاظت از دندان‌ها در برابر کرم‌خوردگی‌های جدید کمک کرده و سلامت عمومی دهان و دندان را افزایش می‌دهد.

• ژل یا خمیر فلوراید به تقویت مینای دندان کمک کرده و عمر مواد پر کننده‌ی دندان‌ها را افزایش می‌دهد.

۴- از دهان‌شویه‌ها و خمیردندان‌های حاوی الکل دوری کنید. دهان‌شویه و خمیردندان‌های حاوی الکل می‌توانند عمر ماده‌ی پرکننده را کاهش داده یا حتی آن‌ها را لکه‌دار کنند. از خمیردندان و دهان‌شویه‌ی رنگی غیرالکلی استفاده کنید تا از این مسائل پیش‌گیری نمایید.

• می‌توانید اطلاعات لازم را درباره‌ی منشأ مواد تشکیل‌دهنده‌ی خمیردندان‌ها و دهان‌شویه‌های موجود در بازار از طریق اینترنت یا مشورت پزشک داروخانه به دست آورید.

۵- دندان‌ها را روی هم نسایید. اگر به عادت بد شبانه دندان‌قروچه و ساییدن دندان‌ها دچار هستید، ممکن است به پرشدگی‌ها و دندان‌های خود آسیب بزنید. اگر چنین عادتی دارید، برای استفاده از محافظ دندان، با دندان‌پزشک خود مشورت کنید.

• ساییدن دندان‌ها به هم باعث از بین رفتن ماده‌ی پرکننده شده و حساسیت و آسیب‌هایی نظیر لب‌پر شدن یا ترک می‌شود.
• جویدن ناخن، باز کردن بطری یا نگاه‌ داشتن اشیاء با دندان نیز ازجمله عادت‌های نامطلوب به شمار می‌روند. سعی کنید از این کارها بپرهیزید تا به دندان یا پر شدگی‌های خود آسیب نرسانید.

۶- به‌طور منظم برای معاینه و تمیزکاری به مطب دندان‌پزشک خود مراجعه نمایید. معاینه و تمیزکاری منظم بخشی جدایی‌ناپذیر از حفظ سلامت دهان و دندان است. حداقل دو بار در سال، یا در صورت وجود هرگونه مشکل با دندان یا پر شدگی‌ها بیش از دو بار در سال به دندان‌پزشک خود مراجعه نمایید.

 

منبع:چطورپدیا

چگونه یک دندان سست و لق شده را بکشیم؟

چطور یک دندان سست و لق شده را بکشیم؟

همه بچه‌ها دارای دندان‌های شیری هستند که طی دوره‌های مختلف سست شده و می‌افتند. این روش طبیعی بدن برای ساختن دندان‌های تازه و قوی هم‌زمان با رشد کودک هست و در حدود سن ۶ سالگی شروع می‌شود. بهتر است بگذاریم دندان‌های سستو شیری کودک در صورت امکان از بین بروند. برای این کار ابتدا مطمئن شوید که کودکتان برای کشیدن دندان خود مصمم است، سپس می‌توانید چند تاکتیک زیر را امتحان کنید؛ اما از طرف دیگر کشیدن دندان‌های افراد بزرگ‌سال یک امر بسیار مهم و جدی است و شما هرگز نباید سعی کنید آن‌ها را به‌تنهایی بکشید. چراکه کشیدن دندان‌های افراد بزرگ‌سال توسط خودشان بسیار دشوار و به‌علاوه دردناک است و می‌تواند برای سلامتی شما مضر باشد.

کشیدن دندان‌های شیری کودک

۱- حرکات دندان سست کودک خود را زیر نظر داشته باشید. قبل از اینکه کسی سعی کند دندان کودک را بکشد، باید دندان کمی حرکت داشته باشد. به این معنی که کودک شما باید بتواند بدون تحمل درد زیاد دندان سست خود را به عقب و جلو حرکت دهد. حرکت زیادی به این معنی است که دندان آماده بیرون آمدن است. همان‌طور که اشاره شد، همیشه بهتر است اجازه دهید دندان کودک به‌قدری سست شود که به‌راحتی از لثه جدا شود.

۲- بازی با دندان سست به‌وسیله زبان. این یک راه عالی برای شل کردن آن دندان است. کودکان خود را به این کار تشویق کنید. آن‌ها می‌توانند این حرکت را در طول روز انجام دهند تا دندان شل‌تر شود. به کودک خود بگویید که دندان را تا جایی که می‌تواند و باعث درد و ناراحتی‌اش نمی‌شود، تکان دهد.

۳- کودک خود را به خوردن میوه‌های سفت تشویق کنید. برای تسریع فرآیند شل شدن دندان، هویج، سیب و یا سایر میوه‌های سفت را به‌تدریج به کودکان خود بدهید. با این کار حتی ممکن است دندان سست بدون اینکه کودک حتی دردی احساس کند و متوجه آن شود، بیرون بیاید.

۴- دندان را با یک پارچه تمیز بیرون بکشید. بهترین راه برای بیرون کشیدن دندان سست کودک این است که آن را با یکپارچه بکشید. سعی کنید دندان را با یک کشش ملایم بیرون بکشید. اگر دندان هنوز کمی مقاوم باشد و یا در حین انجام کار کودک فریاد بکشد، بهتر است چند روز صبر کنید. برخی از کودکان دوست ندارند که شما به دندان آن‌ها دست بزنید که در این صورت بهتر است اجازه دهید که دندان کنده شود و یا اینکه کودک این کار را انجام دهد.

۵- با دندان‌پزشک مشورت کنید. سعی کنید مطمئن شوید که دندان به‌طور طبیعی سست شده یا اینکه به علت یک تصادف، پوسیدگی، یا دلایل دیگر سست شده است. اگر در این مورد شک دارید، حتماً با دندان‌پزشک صحبت کنید. اگر فرایند سست شدن و افتادن دندان بیش از دو یا سه ماه طول بکشد، حتماً باید به دندان‌پزشک مراجعه کنید و بپرسید که آیا دندان باید برداشته شود یا نه. بعد از مشورت با دندان‌پزشک تمام توصیه‌های او را به طور دقیق رعایت کنید.

۶- مراقبت از لثه‌ها. اگر بعد از اینکه دندان کشیده شد، در ناحیه لثه خون مشاهده کردید، پنبه‌ای را مانند یک آدامس به‌آرامی روی آن قسمت قرار دهید. همچنین می‌توانید به کودک بگویید که پنبه را گاز بگیرد. ممکن است لازم باشد که آن را تا ۳۰ دقیقه نگه ‌دارید، زیرا خون لثه‌ها دیرتر از سایر قسمت‌های بدن بند می‌آیند.

برخورد با دندان‌های سست بزرگ‌سالان

۱- به یک دندان‌پزشک مراجعه کنید. برای کشیدن دندان‌های بالغ شما حتماً باید به دندان‌پزشک مراجعه کنید. دندان‌های بالغدارای ریشه‌های بلندتری هستند و به همین دلیل فرایند کشیدن دندان با درد بیشتری همراه است. علاوه بر این، به ‌احتمال زیاد ممکن است در ناحیه لثه عفونت وجود داشته باشد که دندان‌پزشک باید با آن برخورد کند.

کشیدن دندان یک روش درمانی جدی است. به‌غیر از دردناک بودن، ممکن است شما مقدار زیادی خون از دست دهید و به دلیل عدم رعایت نکات ایمنی باعث عفونت در آن ناحیه شوید. اگر نمی‌توانید برای خود یک دندان‌پزشک مخصوص داشته باشید، به مراکز دندان‌پزشکی منطقه خود که ارزان‌تر هست، مراجعه کنید.

۲- سعی نکنید که خودتان دندانتان را بکشید. هرگز سعی نکنید یک ‌دندان بالغ را به‌تنهایی بکشید. این یک کار تخصصی است که فقط باید توسط دندان‌پزشکان دارای مجوز انجام شود. تلاش برای کشیدن دندان توسط خودتان یا با کمک دندان‌پزشک بدون مجوز می‌تواند شما را در معرض خطر عوارض جدی قرار دهد.

آگاه باشید که موارد زیادی در کشیدن دندان وجود دارد که ممکن است اشتباه انجام شود. اگر دندان نادرست کشیده شود، می‌تواند باعث عفونت و آسیب جدی به عصب دندان شود. همچنین آگاه باشید که دندانپزشکی بدون مجوز، غیرقانونی است؛ و در همه کشورهای مجازات سختی برای آن در نظر گرفته شده است.

مراقبت‌های بعد از کشیدن دندان

۱- داروهای ضد درد مصرف کنید. بعد از کشیدن دندان، ممکن است برای مدتی در آن ناحیه درد داشته باشید. به جهت تسکین درد می‌توانید از داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم استفاده کنید. استامینوفن نیز مفید است. از مصرف آسپرینخودداری کنید، زیرا می‌تواند خونریزی را تشدید کند. مصرف ویتامین C نیز ممکن است به روند بهبودی کمک کند.

۲- طی ۲۴ ساعت اول بعد از کشیدن دندان استراحت نمایید. دهانتان را در ۲۴ ساعت اول شستشو ندهید. شما می‌توانید غذای ولرم بخورید، اما نه در منطقه‌ای که دندان را کشیده‌اید. سعی کنید با طرف دیگر دهان غذا بخورید. به‌طور کلی باید تا جایی که می‌توانید محل کشیدگی دندان را تحریک نکنید.

۳- دندان‌ها را بعد از ۲۴ ساعت مسواک بزنید. شما حتماً باید دندان‌های خود را مسواک بزنید، اما یک روز باید صبر کنید؛ و زمانی هم که مسواک می‌زنید، بسیار مراقب منطقه کشیدگی دندان باشید؛ زیرا ممکن است ناخواسته باعث خونریزی در آن منطقه شوید.

۴- از آب شور استفاده کنید. شما هم‌چنین می‌تواند دهان خود را پس از ۲۴ ساعت اول با آب شور بشویید. این کار می‌تواند برخی از باکتری‌ها را از بین ببرد. یک قاشق چای‌خوری نمک را در یک لیوان آب حل کنید. آن را به مدت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه در دهان خود بچرخانید، به‌خصوص نزدیک محل کشیدگی و سپس آن را بیرون بریزید.

 

منبع:چطورپدیا

چطور در ناحیه بالای ران لاغر شویم؟

لاغر شدن موضعی در ناحیه مشخصی از بدن دشوار است. زمانی که وزن کم می‌کنید، این کاهش وزن نه‌تنها در ناحیه سینه، شکم، یا ناحیه داخلی ران، بلکه در تمام نواحی بدن اتفاق می‌افتد. بهترین روش برای کاهش وزن در یک ناحیه خاص بدن، ترکیب نسبت متعادلی از تمرین ورزشی و رژیم غذایی است و در ادامه خواهیم دید که چطور می‌توان این کار را انجام داد..

روش اول: تغییر رژیم غذایی

۱- رژیم غذایی خود را تحت کنترل داشته باشید. از آنجا که هیچ راه آسانی برای کاهش وزن موضعی وجود ندارد، کل چربی بدنی سوزانده شده، به شما کمک می‌کند تا چربی ناحیه بالایی ران را کاهش دهید. اگر اضافه وزن دارید با کاهش کالری دریافتی روزانه در حد ۲۵۰ تا ۵۰۰ کالری در هر روز شروع کنید.

• با حذف ۵۰۰ کالری در هر روز،۴۵۰ گرم در هر هفته (۳۵۰۰ کالری برابر ۴۵۰ گرم است) کاهش وزن خواهید داشت؛ اما به خاطر داشته باشید که این میزان کالری جدا از مقدار کالری است که با افزایش برنامه تمرین بدنی می‌سوزانید.

۲- چربی دریافتی خود را محدود کنید. آکادمی تغذیه و رژیم غذایی توصیه می‌کند که بزرگسالان کل چربی رژیم غذایی خود را به ۲۰ تا ۳۵ درصد از کالری دریافتی روزانه خود محدود کنند. از آنجا که یک گرم چربی معادل نُه کالری است، رژیم غذایی شامل ۲۰۰۰ کالری باید شامل ۴۴ تا ۷۸ گرم چربی در هر روز باشد.

• برنامه تغذیه DASH (برای کاهش سطح کلسترول) توصیه می‌کند که چربی دریافتی رژیم غذایی معادل ۲۷ درصد از کل کالری باشد؛ در واقع، رژیم غذایی ۶۰ گرم چربی روزانه به ازای ۲۰۰۰ کالری. هنگام محدود کردن چربی‌های اشباع شده، سعی کنید در صورت امکان چربی‌های سالم یا غیراشباع را در رژیم خود بگنجانید. غذاهای حاوی مقادیر بالایی چربی غیراشباع شامل روغن‌های گیاهی، مانند روغن زیتون و روغن کانولا، روغن آجیل، دانه‌ها و آووکادو است.

۳- به اندازه کافی فیبر مصرف کنید. اغلب افراد مقدار فیبر توصیه شده ۲۱ تا ۳۸ گرم به ازای هر روز را مصرف نمی‌کنند. غذاهای غنی از فیبر، مانند میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل، حبوبات برای کاهش وزن مفید هستند زیرا معمولاً چربی و کالری کمی دارند و غنی از مواد مغذی هستند؛ علاوه بر این فیبر به شما کمک می‌کند تا بیشتر و به مدت طولانی‌تری احساس سیری داشته باشید. دریافت مقدار زیادی فیبر در رژیم غذایی کمک می‌کند تا با سرعت بیشتری وزن و چربی بدنی را کم کنید.

• به‌طور کلی غذاهای غنی از فیبر نیازمند زمان بیشتری برای جویده شدن هستند، به‌طوری که به بدن شما فرصت می‌دهند تا تشخیص دهد که دیگر گرسنه نیستید؛ بنابراین احتمال کمتری وجود دارد که پرخوری کنید. رژیم‌های غنی از فیبر اغلب «چگالی انرژی» کمتری دارند، یعنی به ازای حجم مشابهی از غذا، کالری کمتری دارند.

روش دوم: انجام تمرین‌های ورزشی ناحیه بالایی ران

۱- اسکوات (چمباتمه) انجام دهید. این حرکت نه‌تنها ران‌ها، بلکه ناحیه لگن را نیز تنظیم می‌کند. برای انجام اسکوات:

• در حالی که دو پای خود را به اندازه عرض شانه‌ها از هم باز کرده‌اید، بایستید و تعادل خود را به‌طور متوازن حفظ کنید. انگشت‌های پا را اندکی باز کنید و بازوها را درحالی که کف دست‌ها رو به داخل هستند، در دو طرف خود قرار دهید. شانه‌ها را پایین نگه دارید.
• پشت خود را صاف نگه دارید، مثل حالت نشستن، رو به پایین اسکوات بزنید، در حالی که شانه ها به سمت لگن حرکت می‌کنند. وزن خود را روی پاشنه‌ها منتقل کرده و موقعیت بدن خود را با عضلات شکم تثبیت کنید.
• زانوها را با پاهایتان در یک خط نگه دارید و در مقابل تمایل به حرکت دادن آنها رو به جلو مقاومت کنید. ران‌های خود را موازی با کف زمین قرار دهید و بی حرکت بمانید. اگر پاشنه‌هایتان در حال بالا آمدن هستند، به وضعیت شروع برگردید. نفستان را بیرون بدهید، با انتقال فشار روی پاها، راست بایستید.
• برای تنوع حرکت اسکوات، نشستن را با تکیه بر دیوار را انجام دهید (انجام اسکوات پشت به دیوار و نگه داشتن آن) یا از یک توپ تمرینات ورزشی استفاده کنید.

۲- پیلاتس انجام دهید. ورزش پیلاتس کمک شایانی به حفط تناسب کلی اندام و به ویژه ران‌ها می‌نماید. حرکات زیر را یاد گرفته و روزانه انجام دهید.

• در حالی که پاهای خود را کمی بیشتر از عرض شانه باز کرده اید، بایستید و زاویه انگشتان پا را رو به بیرون تنظیم کنید.
• بازوهای خود را رو به جلو بکشید. این حرکت به شما کمک می‌کند تا تعادل خود را حفظ کرده و پشت خود را صاف نگه دارید. سپس با حالت اسکوات به پایین بروید. به یاد داشته باشید که زانوهای خود را همراستا با انگشتان پا قرار دهید!
• به آهستگی به حالت اولیه برگردید، در حالی که پایین تنه خود را زیر ستون فقرات جمع کرده‌اید. این حرکت‌ها را در حدود یک دقیقه تکرار کنید.

۳- حرکت‌های لانژ رو به جلو انجام دهید. انجام دادن لانژ در همه جهت‌ها بسیار مفید است. باید ران‌های خود را در تمام زاویه‌ها تمرین دهید.

• زمانی که با پاهای جفت شده صاف ایستاده‌اید، عضلات شکمی خود را درگیر کنید.
• در حالی که پشت خود را صاف نگه داشته‌اید، پای راست را در هوا نگه داشته و تعادل خود را حفظ کنید. سپس پا را به آهستگی جلو بیاورید و روی زمین قرار دهید، دقت کنید که اول پاشنه را روی زمین بگذارید.
• در حالی که پای راست خود را پایین می‌آورید، پای چپ را صاف کرده و وزن خود را روی پای جلویی نگه دارید. بدن‌تان را تا حدی پایین بیاورید که ران پای راست و قوزک پای چپ با سطح زمین موازی و متعادل گردند.
• به وضعیت شروع برگردید، فشار را بر روی پای جلویی منتقل کنید و جای پاها را عوض کنید. به مدت تقریباً سی ثانیه یا تا جایی که تحمل دارید، این حرکت را روی هر سمت تکرار کنید.

۴ حرکت دورانی تک-پا را انجام دهید. ای حرکت‌ها در پیلاتس معمول بوده و حرکات ورزشی عضله‌ساز محسوب می‌شوند.

• روی زمین بر روی سطحی راحت مثل تشک یوگا یا پیلاتس دراز بکشید. بازوها را در حالی که کف دست‌ها رو به پایین است، به سمت خود بیاورید.
• پای راست را در حالی که صاف نگه داشته‌اید، بلند کنید و در جهت سقف نگه دارید. کمی پای خود رو به سمت بیرون بچرخانید.
• در تمام مدت پایین تنه را بر روی تشک نگه دارید. سپس نفس عمیق بکشید و پا را بطور کامل در دایره‌های ساعت‌گرد بچرخانید. پس از پنج بار انجام دادن این حرکت، جهت حرکت را به چرخش‌های د رخلاف جهت ساعت تغییر دهید.
• این مجموعه حرکت‌ها را چهار بار، با عوض کردن پاها تکرار نمایید.

۵- به تمرین‌های مقاومتی و هوازی ادامه دهید. بسیار خب، حالا شما تمرین‌های ورزشی ران‌ها را به اتمام رساندید، اما از آنجا که چیزی به عنوان کاهش وزن موضعی وجود ندارد، لازم است که کل بدن خود را نیز تمرین دهید. تمرین هوازی بیشترین مقدار چربی را می‌سوزاند، اما ترکیبی از تمرین هوازی و تمرین‌های مقاومتی به سوزاندن بیشترین میزان کالری منجر خواهد شد.

• برای کسب نتایج چشمگیر، تمرین‌های متناوب را شروع کنید. این تمرین‌ها فواید تمرین‌های هوازی را تقویت می‌کند و کالری‌های بیشتری می‌سوزاند. یک تمرین کوتاه پیوسته تا سخت‌ترین حدی که می‌توانید انجام می‌دهید، فاصله کوتاهی را استراحت می‌کنید و این کار را دوباره تکرار نمایید؛ در این حالت تمرین‌های ورزشی شما بسیار سریع‌تر انجام خواهند شد.

 

منبع: چطورپدیا

چطور از چرخه عادت‌های بد رهایی یابیم؟

آیا به چیز خاصی آن‌قدر علاقه دارید که نتوانید انجام دادن آن به‌صورت روزانه را ترک کنید؟ شاید حتماً باید روز خود را با یک فنجان قهوه شروع کنید یا در غیر این صورت قادر به انجام هیچ کاری نخواهید بود؛ یا اینکه لازم است هر شب برای دویدن به بیرون بروید. شاید چیزی ساده‌تر و ملایم‌تر باشد، مانند وقتی‌که در افکار عمیقی فرو رفته‌اید و موهای خود را با انگشتان‌تان فر می‌کنید یا زمانی که احساس بی‌قراری و بی‌حوصلگی می‌کنید، با انگشتانتان بر روی سطحی به‌آرامی ضربه می‌زنید.

اکنون لحظاتی وقت بگذارید و به آن عمل خاصی فکر کنید که اغلب انجام می‌دهید. این عادت چگونه شکل گرفت؟ آیا چیزی است که می‌خواهید ادامه دهید، یا کاری است که ترجیح می‌دهید انجام دادنش را ترک کنید؟ مهم‌تر از همه، این عادت چطور زندگی شما را تحت تأثیر قرار می‌دهد؟

بسیاری از مردم می‌خواهند یاد بگیرند که چگونه کنترل عادات و روزمرگی‌هایشان را در دست بگیرند. از تلاش برای ترک سیگارگرفته تا حفظ رژیم غذایی سالم و یا زود خوابیدن، کنترل عادات می‌تواند کار دشواری باشد. چنین عاداتی می‌توانند بسیار آزار‌دهنده باشند، چراکه رشد آنها به‌صورت ناخودآگاه اتفاق می‌افتد. با این ‌حال چه متوجه این موضوع شوید یا خیر، آنها در نتیجه موفقیت‌های ما نیز بیشترین تأثیر را دارند.

عادت‌ها بر زندگی شما حکمرانی می‌کنند!

بسیاری از مردم عادت‌ها را عاملی کلیدی در موفقیت شخصی خود در نظر نمی‌گیرند، چراکه آنها را جزء روند عادی زندگی یا همان روتین تلقی می‌کنند. عادت‌ها خوب یا بد هستند و اکثر مردم تا همین حد به عادت‌ها اهمیت می‌دهند و فکر می‌کنند که عادت‌ها لزوماً ارتباطی با موفقیت شخصی ندارند. دلیل این موضوع آن است که مردم در هنگام موفقیت اغلب به عوامل بیرونی می‌نگرند. در هنگام تعیین موفقیت، ممکن است عواملی مانند شانس، آموزش و تحصیلات و یا پیشینه خانوادگی را در نظر بگیرند. با اینکه عادت‌ها عواملی درونی هستند، اغلب از آنها چشم‌پوشی می‌شود.

حقیقت این است که عادت‌ها، یک عامل اصلی هستند که تقریباً تمام جنبه‌های زندگی ما را کنترل می‌کنند. این عادت‌ها هستند که باعث می‌شوند ما بسیاری از اعمال کوچک و بزرگ روزانه خود را انجام دهیم. کارهایی که صبح، هنگام بیدار شدن انجام می‌دهید، جایی که معمولاً ناهار خود را صرف می‌کنید، راهی که از طریق آن به سر کار می‌روید و به خانه برمی‌گردید؛ تمام اینها جزء عادت‌های شما محسوب می‌شوند.

اگر خود را آدمی منظم و با اراده قوی می‌دانید، پس شکست یک عادت بد یا پیش‌ گرفتن یک عادت خوب جدید، نمی‌تواند برای شما کار چندان سختی باشد؛ اما برای اکثریت قریب به ‌اتفاق ما، این می‌تواند یک مسئله چالش‌برانگیز باشد. خوشبختانه عادت‌ها تنها با اراده فرد سر و کار ندارند. بسیاری از افراد موفق، توانایی این را دارند که فرمان عادت‌های خود را در دست بگیرند و از آنها به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف شخصی خود استفاده کنند. پس چگونه می‌توانیم یک عادت را از بین ببریم؟

تقسیم عادت به اجزای تشکیل ‌دهنده

خوشبختانه عادت‌های سرکش را می‌توان رام و اهلی کرد و زمانی که شما به‌طور کامل کنترل آنها را در دست گرفتید، پتانسیل واقعی آنها را درک خواهید کرد و خواهید دید این عادت‌ها چگونه می‌توانند برای رسیدن به موفقیت و دستاوردهای بزرگ در زندگی به شما کمک کنند. حال بیایید با یکدیگر اجزای مختلف یک عادت را بررسی کنیم. شیوه‌ای که یک عادت از آن طریق شکل می‌گیرد را می‌توان یک چرخه عادت نامید. این چرخه‌ای است که تعیین می‌کند هر عادت چگونه شکل بگیرد و خود را بروز دهد. چرخه مذکور شامل سه جزء کلیدی است:

• نشانه
• روال عادی (روتین)
• پاداش

نشانه

نشانه همان چیزی است که باعث آغاز و به حرکت درآمدن عادت شما می‌شود. نشانه ممکن است یک رخداد، یک عمل، یک احساس، یک فرد یا گروهی از مردم و یا حتی یک حالت روحی باشد.

روال عادی

روال عادی همان رفتاری است که پس از شروع عادت از سوی شما رخ می‌دهد. از آنجا که عادت‌ها روی حالت خودکار قرار دارند، روال عادی ترتیب و دنباله‌ای از اتفاقات است که هر بار تکرار می‌شوند.

پاداش

پاداش، حمایت و جایزه‌ای است که مغز در ازای انجام روتین برای شما در نظر می‌گیرد. پاداش، روتین را به نشانه پیوند می‌دهد؛ بنابراین مغز شما به خاطر می‌سپارد که برای گرفتن پاداش در آینده باید همان رفتار را تکرار کند. با نگاهی به این چرخه ساده، می‌توانید ببینید که هر عادت بد با نشانه شروع می‌شود. این چیزی است که باعث آغاز چرخه عادت می‌شود. بیایید از یک مثال آشنا برای عادت بد استفاده کنیم: سیگار کشیدن. ممکن است بعد از یک جلسه طولانی احساس تنش (نشانه) داشته باشید؛ تصمیم می‌گیرید که کمی استراحت کنید و سیگاری روشن می‌کنید (روتین). هنگام سیگار کشیدن، تحت تأثیر نیکوتین احساس آرامش و نوعی رضایت جسمانی به شما دست می‌دهد (پاداش). درنتیجه شما هر بار که احساس تنش می‌کنید یا سعی دارید احساس بهتری برای خود ارمغان آورید، این روتین را تکرار می‌کنید.

در اینجا می‌توانید ببینید که نشانه‌ها نقطه آغاز برای هر چرخه عادت هستند. از لحاظ نظری، بدون وجود نشانه برای آغاز عادت، روتین یا رفتاری که منجر به گرفتن پاداش می‌شود، رخ نخواهد داد. در صورتی ‌که یک قسمت از چرخه عادت شکسته شود، چنین چیزی یک نقطه‌ضعف بالقوه محسوب می‌شود که می‌توانید از آن برای شکست و کنار گذاشتن عادت خود استفاده کنید.

کنترل نشانه‌ها را در دست بگیرید

اولین قدم برای کنترل عادت‌ها، کنترل کردن نشانه‌ها است. دوباره به آن عادت خاصی برگردید که در ابتدای مطلب از شما خواسته ‌شده بود که به آن بیندیشید. آیا می‌توانید نشانه‌ای که باعث به وجود آمدن این عادت شده است را شناسایی کنید؟ حالا یکی دیگر از عادات خود را در نظر بگیرید؛ از دو عادتی که شناسایی کرده‌اید، نقش کدام ‌یک در زندگی روزمره شما برجسته‌تر است؟ حالا نشانه‌های دو عادت را با یکدیگر مقایسه کنید. آیا ماهیت دو نشانه با یکدیگر متفاوت است؟

از آنجا که نشانه‌ها جرقه ابتدایی هر عادت محسوب می‌شوند، یکی از دلایل اصلی که باعث می‌شود عادت‌ها حالتی برابر نداشته باشند، کیفیت و نوع نشانه‌ها است. برخی از نشانه‌ها تأثیرگذاری بیشتری دارند. هر چه نشانه بیشتر اتفاق بیفتد، احتمال ایجاد عادت بیشتر می‌شود. نشانه در صورت برخورداری از ثبات و پایداری، به‌ندرت تحت تأثیر عوامل بیرونی قرار می‌گیرد و این‌گونه احتمال شکل‌گیری عادت هم بیشتر می‌شود؛ و در حالی‌ که ما در مورد منظم بودن و ثبات صحبت می‌کنیم، زمان ماهیت همه‌چیز را تعیین می‌کند. هرچه بازه زمانی که در آن یک نشانه تکرار می‌‌شود، کوتاه‌تر باشد، تأثیرگذاری آن نشانه بیشتر خواهد شد. اگر این بازه زمانی بیشتر از یک هفته باشد، بدان معناست که نشانه بسیار کم اثر شده است.

برای شکست چرخه عادت آمادگی دارید؟

تا اینجا حتماً به قدرت عناصر موجود در یک چرخه عادت پی برده‌اید و اینکه چگونه هر عنصر باعث تغذیه و تقویت عنصر مقابل خود می‌شود و در کنار هم حالتی مانند یک گلوله برفی ایجاد می‌کنند که هر لحظه بزرگ‌تر می‌شود. هر بار که یک عادت را تکرار کنید، این عادت قوی‌تر از قبل خواهد شد. با شناخت و مقابله با بخش اول چرخه عادت که همان نشانه است، یک‌قدم به کنترل کردن عادت‌های خود نزدیک‌تر می‌شوید.

 

منبع:چطورپدیا

چگونه با احساس پریشانی مقابله کنیم؟

چطور با احساس پریشانی مقابله کنیم؟

ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که میزان بهره‌وری به بیشترین حد ممکن رسیده است. به هرکجا می‌نگریم مقالات و کتاب‌هایی در ارتباط با موضوعات ذیل به چشم می‌خورد: چطور میزان بهره‌وری خود را افزایش دهیم، چطور هرروز ۲۷ ساعت کاری را در ۲۴ ساعت بگنجانیم، چطور کار خود را سرعت بخشیم و آموزش‌های دیگر برای کسب موفقیت‌های بیشتر و بیشتر. در ارتباط با موضوعات ذکر شده یک عارضه جانبی وجود دارد. ما انسان‌ها اگر در آن واحد مشغول چندین کار باهم نباشیم، احساس تنبلیمی‌کنیم. اگر چندین کار را باهم پیش نرانیم احساس ضعف و سستی خواهیم داشت. خود را با کسانی که فکر می‌کنیم بیشتر کار می‌کنند، بیشتر در حال پیشرفت هستند و دست آوردهای بیشتری دارند، مقایسه نکنیم و ذهن را به مرز دیوانگی نرسانیم. وقتی کار زیادی برای انجام داریم، احساس پریشانی خواهیم داشت. «کار زیاد» چیزی است که همیشه از خود انتظار داشته‌ایم و نهایتاً این کار زیاد سبب احساس فشاری می‌شود که کنترل آن از دست ما خارج است. در نتیجه‌ی این فشار، نهایتاً با احساس خشم، کج‌خلقی، اضطراب، شک و درماندگی به آن پاسخ می‌دهیم.

به‌ویژه فصل زمستان پراسترس‌ترین زمان سال است. در میان تعطیلات، امتحانات، دورهمی‌های خانوادگی و احساس گناه فراگیر مربوط به اتمام یک سال دیگر، با غرق شدن در فکر کارهایی که می‌بایست انجام می‌شد و نشد، به‌سادگی تسلیم احساس مغلوب بودن و پریشانی خواهیم شد؛ اما با به‌کارگیری نکات زیر، نه‌تنها کارهای مهم را به‌طور کامل به پایان خواهیم رساند، بلکه همه‌ی آن‌ها را در عین خوش‌فکری و خرد انجام می‌دهیم.

الگوی فکری خود را تغییر دهید و افکار منفی را متوقف کنید

زمانی که در احساس پریشانی غرق می‌شویم، قبل از هر چیز شروع به منفی‌بافی و پرخاشگری کرده که در وهله‌ی اول چرا مسئولیت آن مسئله باید به عهده‌ی ما باشد! اولین کاری که باید انجام شود، توقف فوری افکار منفی است. در عوض، می‌بایست بر روی نکات مثبت مسئله تمرکز کنیم. اگر در ترافیک گیر کرده‌ایم، خوشحال باشیم که وقتی پیدا شده که می‌توانیم صرف خود کنیم. اگر به اتمام ضرب‌الاجلی کارها عادت کرده‌ایم، به این فکر کنیم که چه فرد خوش‌شانسی هستیم که یک هدف داشته و به سمت آن حرکت می‌کند. اگر فکر امتحانات نهایی ما را نگران کرده، به این فکر کنیم که چقدر خوشبخت هستیم که فرصت تحصیلات عالی به ما داده شده است. پس از تغییر الگوهای فکری، باید به خود بگوییم «از پس این کار بر می‌آیم»؛ آن‌قدر این جمله را تکرار کرده تا به‌طور کامل آن را باور کنید و به این ترتیب بیش از نصف مسیر مقابله با احساس پریشانی را طی کرده‌ایم.

یک نفس عمیق بکشید و یا وضعیت ایستادن خود را تغییر دهید

هنگامی که تحت فشار استرس قرار می‌گیریم، اتفاقات خاصی در بدن رخ می‌دهد. نفس‌های کم‌عمق و سطحی می‌کشیم، غوز می‌کنیم، عصبی و هیجان‌زده شده و تمام این تنش‌ها به‌نوبه خود سبب افزایش میزان استرس خواهند شد. آرام باشید! صاف بایستید و حداقل ده نفس عمیق و تمیز فرو بکشید. لبخند را، هرچند به‌اجبار روی لب‌های خود نشانده و کاری انجام دهید که وضعیت کنونی را تغییر دهد. به‌سادگی خود را در آغوش بگیرید و یا دست‌های خود را سه بار به هم کوفته و در هوا رها کنید و بگویید «از پس آن بر می‌آیم!». با خود بیندیشید که اگر اعتماد به نفس و تسلطی کامل بر وضع موجود داشتید، نحوه‌ی نشستن و برخاستن‌تان به چه شکلی بود؟

بر زمان حال تمرکز کنید

اکنون که در وضعیت بهتری قرار گرفته و دیگر منفی فکر نمی‌کنید، باید تمام تمرکز خود را بر روی لحظه‌ی حال قرار دهید. این سؤال را از خود بپرسید: مهم‌ترین چیزی که اکنون تحت کنترل دارم و در حال حاضر می‌توانم بر روی آن اقدام کنم چیست؟ این سؤال را تا زمانی که قدم بعدی به‌طور دقیق مشخص شود، از خود بپرسید.

دست به کار شوید

اکنون که می‌دانیم مهم‌ترین مسئله چه بوده و باید چه کاری برای آن انجام دهیم، بهتر است شروع کنیم! اولین گام را برداشته و بر اتمام آن تمرکز کنید. در حال حاضر، غیر از هر چیزی که به‌نوعی مربوط به گام اول و چگونگی انجام آن است، نگران چیز دیگری نباشید. به‌محض تکمیل گام نخست، گام مهم بعدی را تعیین کرده و به آن بپردازید.

هر چه را که قادر به کنترل آن نیستید، رها کنید

قماربازان با تجربه، از اهمیت دقت در کار و رها کردن افکار در بازی به‌ خوبی آگاه هستد. نظریه قمارباز می‌گوید هنگامی که شرط گذاشته شد، دیگر راه فراری وجود نخواهد داشت، پس با آرامش نشسته و از روند بازی لذت ببرید. نگرانی برای مرحله‌ی است که می‌خواهید بیشترین احتمال موجود را تخمین زده و مناسب‌ترین گزینه که بتوان روی آن اقدام کرد را بیابید. من در دوره‌ی دانشگاه به کررات از این نکته استفاده کرده‌ام. پس از امتحان، هرگونه نگرانی و استرس برای آن بی‌فایده است. دیگر کاری نیست که بشود انجام داد. این تفکر دقیقاً زمانی که دچار احساس پریشانی می‌شویم نیز پاسخ‌گو است. اگر فکر می‌کنید می‌توان کاری برای وضعیت موجود انجام داد، دست به کار شوید، تمرکز کرده و اقدام کنید؛ اما اگر تمام اقدامات ممکن را انجام داده‌اید و اکنون فقط منتظر نتیجه‌ی آن هستید یا اگر چیزی که تحت کنترل ندارید، سبب نگرانی‌تان شده، درک کنید که این نگرانی بی‌معنی بوده و به‌جای آن می‌توان آرام مانده و از لحظه‌ی خود لذت ببرید.

با احساس گناه خداحافظی کنید

در نهایت، خود را با دیگران مقایسه نکنید. اگر برای رسیدن به نقطه‌ای که در ذهن داریم، خود را تحت فشار و سختی قرار داده و همیشه از فکر نرسیدن به آن ناراحت باشیم، در حق خود بی‌انصافی کرده‌ایم. این مسئله ابداً به این معنا نیست که نباید برای پیشرفت خود تلاش کنیم، فقط به خاطر داشته باشید که اشتیاق به انجام کاری نباید صرف این اجبار ذهنی باشد که می‌بایست حتماً به هر نحوی آن کار را انجام دهیم. هیچ‌کس به‌اندازه‌ی خود فرد از خواسته‌های مهم او و مسیر موفقیت شخص او آگاه نیست، بنابراین تمرکز خود را بر روی اولویت‌های اصلی قرار دهید، نه اولویت‌های شخص دیگر.

همه‌ی افراد گاهی احساس پریشانی را تجربه می‌کنند. نکته مهم دانستن این مسئله است که این احساس کاملاً طبیعی است و با اقدامی متمرکز و فکر شده به‌سادگی می‌توان به آن رسیدگی کرد.

 

منبع:چطورپدیا

چطور از شر جوش رها شویم؟

در این مقاله تلاش بر این است که طی یک چالش چند هفته‌ای برای رفع و درمان جوش‌های صورت، راهکار‌هایی متفاوت در اختیار شما عزیزان قرار دهیم. در ابتدا توضیح مختصری در مورد روش‌های کلی پیشگیری و درمان جوش‌های صورت ارائه خواهیم داد. بر کسی پوشیده نیست که پیشگیری راهی آسان‌تر و کم‌هزینه‌تر از درمان است. این مفهوم در رابطه با جوش‌های صورت اهمیت دو‌ چندانی می‌یابد. اینکه ما از چه رژیم غذایی پیروی می‌کنیم، از چه نوع ماسک‌های ضد جوش و محلول پاک ‌کننده‌ای برای شستشوی صورت خود استفاده می‌کنیم و رعایت این‌گونه نکات بهداشتی برای داشتن پوستی شفاف، بسیار حائز اهمیت است.

قابل ذکر است که این مقاله برای درمان جوش‌های متوسط تا خفیف بوده و برای صورت‌های دارای جوش‌های شدید و بسیار چرکین باید به پزشک مراجعه کنید تا پزشک پس از تشخیص علت جوش، درمان مناسب خوراکی یا داروهای موضعی را برای بیمار تجویز نماید.

 

کنترل چربی پوست و حمله جوش با ماسک مناسب

اولین موردی که قصد داریم در چالش پیشگیری و درمان جوش به شما معرفی کنیم، استفاده از ماسک‌هایی است که به کنترل چربی پوست کمک کرده و باعث پیشگیری از حمله جوش می‌گردند.

یکی از ماسک‌های مناسب برای پوست‌های چرب و مستعد جوش، ماسک رس، نعناع، لیمو از برند فریمن (FREEMAN) است. لازم به ذکر است که این ماسک برای پوست‌های چرب و دارای جوش، مختلط و نرمال مناسب بوده و برای پوست‌های خشک و حساس مناسب نیست و افراد دارای پوست‌های حساس باید از ماسک‌های مناسب نوع پوست خود استفاده نمایند.

ماسک مذکور دارای سه ترکیب خاک رس، لیمو و نعناع است. خاک رس برای پاک‌سازی و کم کردن التهاب پوست بسیار مناسب بوده و لیمو به دلیل دارا بودن اسید اسکوربیک، برای کنترل چربی پوست مفید است؛ همچنین نعناع دارای اسید سالیسیلیک بوده و برای جلوگیری از تجمع سلول‌های مرده جلوگیری کرده و سلول‌های مرده قبلی را از روی پوست حذف می‌کند. تجمع این سلول‌ها باعث می‌شود که باکتری‌ها در این مکان‌ها جمع شوند و باعث بروز جوش‌ می‌شوند. از طرفی نعناع ضد التهاب بوده و به همین دلیل برای پوست‌های مستعد و دارای جوش بسیار مناسب است. این ترکیبات باعث می‌شود که منافذ پوست به مرور زمان بسته شده و پوست حالت درخشندگی ناشی از چربی را نداشته باشد.

نحوه استفاده از ماسک صورت

برای استفاده از ماسک، مقدار مورد نیاز از ماسک را درون یک ظرف قرار داده و با استفاده از بروس به آرامی ماسک را بر روی صورت خود پخش نمایید. پوست صورت قبل از استفاده از ماسک باید شسته شده و تمیز باشد. دقت کنید که از این ماسک نباید برای اطراف چشم استفاده گردد زیرا پوست اطراف چشم و لب به شدت حساس بوده و چنین ماسک‌هایی برای این نواحی مناسب نیستند. پس از قرار دادن ماسک بر روی پوست، به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماسک را بر روی پوست نگه داشته و سپس با روش‌های گفته شده در بخش بعد، به آرامی بشویید.

لازم به ذکر است که استفاده از ماسک در بهبود جوش‌های خفیف مناسب بوده و در پیشگیری از جوش مناسب بوده و کمک کننده است و در واقع درمان اصلی جوش نیست و بسته به میزان شدت جوش‌ها باید راه‌حل مناسب را انتخاب نمایید.

شستشوی صورت

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای پیشگیری و درمان جوش‌های صورت باید انجام شود، نحوه صحیح شستشوی صورت است. یکی از بدترین اتفاقاتی که ممکن است برای صورت جو‌ش‌دار رخ دهد، التهاب پوست نام دارد. شما ممکن است با فشار و ماساژ بیش از حد و با مدت زمان بالا، التهاب را به‌صورت خود القاء کنید. دقت کنید که در زمان شستشو در مدت زمانی کمتر از ده ثانیه و با فشار بسیار ملایم صورت خود را ماساژ دهید تا از التهاب جلوگیری کنید.

معرفی محصولات مناسب شستشوی صورت

برای شستشوی صورت شما می‌توانید یکی از محلول‌های پاک کننده برند «بایودرما سبیوم» (BIODERMA Sebium)  و یا «اَون» (Aven) را از بازار تهیه کنید. در آغاز شستشو ابتدا دستان خود را با آب مرطوب کرده و مقداری از محلول را کف دست خود بریزید و دستان خود را ماساژ دهید تا محلول حسابی کف کند، آنگاه کف ایجاد شده را به تمام منافذ پوست صورت خود از پیشانی گرفته تا گونه‌ها و زیر چانه برسانید و به‌آرامی و ملایمت برای ده ثانیه ماساژ دهید. در اینجا نکته قابل ذکر این است که برای پوست‌های چرب و جوشی از هیچ‌گونه «برس شستشوی صورت» (Face Brush) و یا لیف حمام استفاده نکنید و بهترین راه برای شستشوی صورت‌های آسیب‌پذیر استفاده از دستان خودتان است.

در انتهای شستشو و برای آبکشی صورت پیشنهاد می‌شود که از دوش دستی با فشار آب کم و دمای ملایم، بدون دخالت دست استفاده شود. در ‌صورتی که چنین امکاناتی وجود نداشت، باز هم با دستان خود و به‌آرامی کار آبکشی را انجام دهید.

خشک کردن صورت پس از شستشو

برای شستشوی پوست‌های چرب و جوش‌دار در کنار استفاده از شوینده‌ها و محلول‌های پاک‌ کننده مناسب، یک سری نکات بهداشتی در هنگام خشک کردن پوست را نیز باید رعایت کنید. استفاده از یک حوله برای خشک کردن دست و صورت در خانه شما، آن هم به صورت همگانی، باعث می‌شود که آن حوله به‌سرعت به مکانی برای رشد و تکثیر باکتری‌ها تبدیل شود که این مورد به‌هیچ ‌وجه برای پوست آسیب‌پذیر مناسب نیست و می‌تواند وضعیت جوش‌ها را بدتر کند. لذا این نیاز احساس می‌شود که به جای استفاده مداوم از یک حوله، چهارده عدد حوله کوچک تهیه کنید و در محل شستشوی صورت خود قرار دهید.

شما لازم است روزانه دو بار (و نه بیشتر) صورت خود را بشویید و هر بار از یک حوله برای خشک‌کردن صورت خود استفاده کنید و سپس حوله مصرف شده را در سبدی جداگانه نگ ه‌دارید تا در انتهای هفته تمامی چهارده حوله را با هم بشویید و این‌گونه در وقت خود نیز صرفه‌جویی کنید. با رعایت همین مورد ساده خواهید دید که بسیاری از جوش‌های شما برطرف شده و یا از پیشروی آن‌ها جلوگیری شده است.

 

حال، پس از شستشو نوبت به خشک‌ کردن پوست می‌رسد. همان‌طور که پیش از این ذکر شد، شما باید یک حوله کاملاً تمیز در اختیار داشته باشید و با ملایمت هرچه تمام‌تر پوست خود را خشک کنید. هرگز سعی نکنید که حوله را با فشار زیاد روی پوست خود بکشید و اجازه دهید قطرات آب به‌آرامی جذب حوله شوند. پس از اتمام کار حوله را در سبد حوله‌های چرک قرار‌داده و برای شستشوی بعدی از حوله‌ای تازه استفاده کنید.

درمان‌های دارویی

دوره درمان دارویی جوش‌های ملایم و متوسط را می‌توان با مراجعه به پزشک و تشخیص وی آغاز کرد و یا از برخی داروهای موضعی بدون نیاز به نسخه استفاده نمود. برای درمان جوش‌های ملایم و متوسط روش‌های متفاوتی وجود دارد که از جمله آن‌ها می‌توان به درمان موضعی با محلول‌های حاوی بنزوئیل پروکساید یا سالیسیلیک اسید و همچنین کرم‌های رتینوئید موضعی اشاره کرد. پزشک با توجه به بافت و ساختار پوست ممکن است تشخیص دهد که راه بهتر برای درمان جوش‌های شما استفاده از آنتی‌بیوتیک موضعی و محلول ضدجوش اریترومایسین است.

 

مرحله بعد مربوط به جوش‌هایی می‌شود که در طبقه‌‌بندی متوسط تا شدید قرار دارند و به‌‌راحتی از بین نمی‌روند. در این موارد، درمان سیستمیک که همان درمان دارویی است، به‌کار می‌رود. در چنین شرایطی معمولاً بیمار با تشخیص پزشک تحت یک دوره درمان با آنتی‌بیوتیک‌های خوراکی از‌‌جمله داکسی‌‌سایکلین و اریترومایسین قرار خواهد‌ گرفت. گاهی نیز تشخیص پزشک مبنی بر استفاده بیمار از داروی اسپیرونولاکتون خواهد بود که برای کنترل هورمون آندروژنیک به کار می‌رود. دلیل این تشخیص، این است که گاهی هورمون‌های داخلی بدن باعث به‌‌وجود ‌آمدن جوش می‌شوند و از طریق این دارو می‌توان ترشح هورمون را کنترل کرد. گاهی نیز قرص‌های ضد‌بارداری دیان برای درمان جوش‌های شدید تجویز می‌شود که مشاهدات نشان داده نتایج  قابل ‌قبولی نیز حاصل شده است.

 

در‌صورتی که بیمار با جوش‌های بسیار شدید و چرکی سر‌و‌کار داشته است که وی را کلافه و مستأصل کرده‌اند، پزشکان با آگاه‌سازی بیمار و ارائه توضیحات در مورد چگونگی مصرف و عوارض جانبی دارو، قرص‌های راکوتان را تجویز می‌کنند. استفاده از این دارو منوط بر آن است که بیمار به‌طور مرتب با پزشک خود در ارتباط بوده و وضعیت خود را به وی گزارش دهد تا از آسیب‌های جدی ناشی از عوارض جانبی دارو در‌ امان بماند.

نحوه استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید

یکی از روش‌های درمان جوش‌های متوسط تا خفیف، استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید است. دقت کنید که مراحل استفاده از ژل را به دقت دنبال کرده و طبق دستور توضیح داده شده بر روی پوست خود اعمال نمایید. برای آغاز این کار شما ابتدا باید ژل بنزوئیل پروکساید را تهیه کنید که معمولاً بدون نیاز به نسخه در تمامی داروخانه‌ها موجود‌‌‌‌‌‌ است. این ژل با غلظت‌های متفاوت و مقادیر ۵/۲ درصد، ۵ درصد و ۱۰ درصد ارائه می‌شود. این ژل برای صورت و بدن استفاده می‌شود و گاهی ممکن است در فرد مصرف ‌کننده واکنش‌های آلرژیک ایجاد شود که در صورت مشاهده چنین واکنش‌های غیر‌عادی بلافاصله مصرف این ژل را قطع کنید و با پزشک خود تماس بگیرید. البته اگر از دستورالعمل ما پیروی کنید به احتمال فراوان مشکل خاصی پیش نخواهد آمد.

در هفته اول، یک شب در میان، پس از شستشوی صورت مقدار نصف بند‌انگشت از انگشت اشاره را آغشته به ژل بنزوئیل پروکساید کرده و بر روی تمام صورت خود به‌غیر از دور چشم ماساژ دهید. در هفته دوم، همین مقدار ژل را هر شب پس از شستشو بر روی صورت خود قرار دهید. هفته سوم مقدار ژل مصرفی را به بیش از یک بندانگشت افزایش دهید و در هفته چهارم هم به همین ترتیب مقدار ژل مصرفی را تقریباً دو برابر می‌کنیم. در هفته پنجم مقدار ژل مصرفی را به تمام طول انگشت افزایش دهید و تمام صورت را به غیر از پوست دور چشم و دور لب‌ها با ژل به‌آرامی و ملایمت فراوان بر روی پوست قرار دهید. برای اعمال این ژل بر روی صورت باید به مدت سه دقیقه ماساژ دهید و سپس ده تا پانزده دقیقه صبر کنید تا ژل جذب پوست شود. درصورتی که افزایش ژل مصرفی را به همین ترتیبی که ذکر شد انجام ندهید یا مدت زمان ماساژ صورت و فرصت ۱۵ دقیقه‌ای پس از اعمال ژل را رعایت نکنید، نتیجه مورد نظر حاصل نخواهد شد و به‌اصطلاح دوره درمان نیمه‌تمام باقی می‌ماند. لازم به ذکر است که پس از استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید نیازی به شستن صورت نیست و مدت زمان انتظار ۱۵ دقیقه‌ای برای ادامه فرآیند مراقبت پوست است که در ادامه توضیح داده خواهد شد.

تشریح مراحل روزانه شستشو، درمان و آب‌رسانی

حال که نحوه انجام صحیح اعمال ماسک‌ها، شستشو، خشک کردن و استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید توضیح داده شد، در این بخش از مقاله سه مرحله نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار که شامل شستشوی صورت، استفاده از ژل و پماد ترمیم‌ کننده و آب‌رسانی و مرطوب‌کنندگی پوست است، با جزئیات بیشتری به استحضار شما خواهد رسید. لازم به ذکر است که با رعایت این موارد شما پس از یک ماه قادر به مشاهده نتایج مثبت و بهبود جوش‌های پوست خود خواهید بود و در غیر این صورت، لازم است برای اقدامات بیشتر به پزشک مراجعه کرده و تحت درمان قرار گیرید.

ابتدا، برای شروع درمان برای تنظیم چربی پوست و جلوگیری از حمله جوش، یک ماسک مناسب مانند ماسک «لیمو نعناع فریمن» (mint+lemon FreeMan) را تهیه کرده و دو بار در هفته یا به تعداد دفعات مورد نیاز و یا بر طبق دستور آن ماسک، استفاده نمایید.

در مرحله دوم، پوست صورت را هر روز دو بار و نه بیشتر، به روشی که در ابتدای مقاله توضیح داده شد، شستشو داده و سپس به آرامی خشک کنید.

در مرحله سوم، در صورتی که استفاده از ماسک یا شستشوی درست و منظم پوست باعث از بین رفتن جوش‌ها نشده است و استفاده از بنزوئیل پروکساید را آغاز کرده‌اید، دستورالعمل اعمال این ژل بر روی صورت را دقیق و گام به گام دنبال کنید. لازم به ذکر است که در مدت استفاده از ژل بنزوئیل پروکساید، باید روزانه به طور منظم از کرم ضد آفتاب استفاده شود.

 

مرحله پایانی نگه‌داری از پوست‌های جوش‌دار و آسیب دیده که با وجود اهمیت فراوان اغلب نادیده گرفته می‌شود، مرحله مرطوب‌سازی و آب‌رسانی به پوست است. پوست‌های تحت درمان معمولاً به دلیل مصارف دارویی دچار خشکی و التهاب می‌شوند و ما باید با مرطوب ساختن پوست جلوی این خشکی را بگیریم تا درمان سریع‌تر و با کیفیت بهتری انجام شود.

 

پانزده دقیقه پس از ماساژ ژل بنزوئیل پروکساید بر روی پوست خود، حالا فرصت آن رسیده که با استفاده از یک کرم مرطوب‌ کننده مناسب پوست‌های جوش‌دار، عملیات مرطوب‌سازی پوست خود را آغاز کنید. شما باید بدون اینکه ژل بنزوئیل پروکساید را بشویید، کرم مرطوب‌ کننده را به مقدار یک قاشق چای‌خوری به همان ترتیب قبل با دقت و ملایمت فراوان بر روی تمام منافذ پوست صورت خود به غیر از پوست زیر چشم ماساژ دهید.

دلیل اصرار بر اینکه از این ژل و کرم برای پوست زیر چشم استفاده نکنید، این است که این نقطه بسیار حساس‌تر از دیگر نقاط پوست است و برای پوست زیر چشم کرم‌های مخصوص و ملایم‌تری در بازار موجود است. در پایان از شما عزیزان می‌خواهیم که تمامی نکات اشاره شده در این مطلب را جدی بگیرید و حداقل یک ماه با صبر و حوصله برنامه درمانی را پیش ببرید تا نتیجه لازم را کسب کنید.

 

منبع:چطورپدیا

چطور از میسلار واتر استفاده کنیم؟

میسلار واتر (Micellar water) چیست؟

این روزها، باید نام «میسلار واتر» (Micellar water) را زیاد شنیده باشید. همانطور که احتمالاً می‌دانید، میسلار واتر، یک پاک کننده صورت است که برخلاف دیگر شوینده‌ها پس از استفاده، نیازی به شستشوی صورت با آب وجود ندارد. میسلار واتر یک تونر، شیر پاک‌کن یا شوینده صورت نیست، بلکه یک محصول مراقبت از پوست است که آرایش را از روی صورت شما پاک کرده و پوست را تمیز می‌کند؛ بدون اینکه نیازی به شستشوی مجدد با آب داشته باشد و همین دلیل باعث می‌شود تا در زمان‌هایی که دسترسی به آب ندارید، میسلار واتر یک محصول فوق‌العاده مفید برای شما باشد.

میسلار واتر چگونه عمل می‌کند؟

نام میسلار واتر از «میسل ها» (micelles) گرفته شده است که در واقع، مولکول‌های پاک کننده غوطه‌ور در آب هستند. هنگامی که محصول را بر روی پوست خود قرار می‌دهید، مولکول‌های پاک کننده پوست را از ناپاکی‌ها تمیز کرده و به کمک آب، این چربی و ناپاکی‌ها را از پوست جدا می‌کنند.

میسلار واتر بسیار ملایم بوده اما برای زدودن کامل چربی و آرایش از روی پوست کاملاً قوی است و نیاز به هیچ پاک کننده دیگری در کنار آن برای تمیز کردن صورت وجود ندارد.

چه زمانی از میسلار واتر استفاده کنیم؟

از آنجایی که پس از استفاده از میسلار واتر به شستشوی مجدد با آب نیاز نیست؛ بهتر است در زمانی که به آب دسترسی ندارید از این آب‌های پاک کننده استفاده نمایید و در مواقع عادی روتین شستشوی پوست خود با محصولات پاک کننده را انجام دهید. برای مثال، زمانی که در سفر به‌ویژه سفر با هواپیما هستید یا زمانی که به دلایلی مانند سزارین در بیمارستان می‌مانید و یا شب‌هایی که بسیار خسته هستید، میسلار واتر بسیار کمک کننده است.

چگونه از میسلار واتر استفاده کنیم؟

یک گلوله پنبه‌ای را به میسلار واتر آغشته کرده و صورت خود را به‌آرامی پاک کنید. اگر از این محصول برای پاک کردن آرایش استفاده می‌کنید، اطراف چشمان خود را نیز با دقت تمیز کنید. استفاده از میسلار واتر برخلاف برخی دیگر از شوینده‌های صورت، بلامانع است. همانطور که قبلا ذکر شد، پس از پاک کردن صورت با میسلار واتر نیازی به شستشوی مجدد با آب نیست اما باید از سرم یا مرطوب کننده مناسب پوست خود استفاده کنید.

معرفی محصولات میسلار واتر مناسب

در این بخش به معرفی چند محصول میسلار واتر مناسب برای انواع پوست می پردازیم.

۱- محصولات بایودرما مناسب برای پوست‌های حساس و چرب

میسلار واتر بایودرما مدل Sensibio H۲o که دارای درب صورتی رنگ است، جهت پاک کردن ناپاکی و آرایش از پوست‌های حساس و خشک گزینه مناسبی است. این برند دارای محصول دیگری با درب سبز رنگ نیز بوده که برای پوست‌های چرب، مختلط و مستعد آکنه مناسب بوده و بر طبق گزارش‌های شرکت تولید کننده، براقی ناشی از چربی صورت را نیز به مرور زمان کاهش می‌دهد.

۲- محصول شرکت اَوِن (Avene) جهت حفظ لطافت

این محصول شیری تمام ناپاکی و آرایش صورت را به‌راحتی پاک می‌کند. در این میسلار واتر از «گلیسیرید کاپریو» (capric glyceride) استفاده شده است و به همین دلیل، پوست پس از تمیز شدن با این محصول نیز بسیار نرم و لطیف باقی می‌ماند. برای تهیه این میسلار واتر باید هزینه بیشتری نسبت به محصول بایودرما بپردازید.

۳- میسلار واتر ایرانی

این روزها چند میسلار واتر ایرانی خوب نیز در بازار موجود است که با توجه به قیمت مناسب‌تر آن‌ها نسبت به محصولات خارجی می‌توانید این گزینه‌ها را نیز مدنظر داشته باشید. برخی از این محصولات عبارتند از برندهای گارنیه، سی گل و سینره.

امیدواریم این مقاله برای شما مفید واقع شده باشد برای پیگیری آموزش‌های بیشتر و دریافت اطلاعات مناسب در مورد محصولات آرایشی، دیگر مقالات چطور پدیا را از دست ندهید.

 

منابع: چطورپدیا

چطور از ردیاب تناسب اندام بیشترین استفاده‌ی ممکن را ببریم؟

فرض کنیم که یک ردیاب تناسب اندام روی مچ دست خود دارید. احتمالاً در مورد بهترین ردیاب‌های تناسب اندام از قبل تحقیق نموده و ردیاب مناسب خود را خریداری کرده‌اید. عالی است! این کار، یک گام بزرگ به سوی سبک سالم زندگی است. اگر هدف فرد از خرید ردیاب تناسبی، تلاش منسجم برای رسیدن به اندام بهتر یا تنها نظارت بر فعالیت‌های کنونی اوست، این ابزار کمک بزرگی بوده و هزینه‌ی آن از حق عضویت بسیاری از باشگاه‌ها ارزان‌تر است.

نکته مهم اینجاست: برای مشاهده‌ی تأثیر این ردیاب‌ها، تنها بستن مچ‌بندهای تناسب اندام به مچ دست و انتظار برای دیدن نتیجه کافی نیست؛ بلکه باید تلاش کنید تا میزان فعالیت روزانه خود را افزایش دهید. هدف این مقاله اطمینان از این مسئله است که فرد طی شش ماه گذشته بیشترین فعالیت ممکن را داشته و دستگاه ردیاب تناسبی وی به جای خاک خوردن در کشو، بخشی از زندگی روزانه وی را تشکیل داده است.

۱- تعیین اهداف و تحقق تدریجی آن‌ها

نظارت بر میزان پیاده‌روی، دویدن یا رکاب زدن، طی مدت کوتاهی می‌تواند انگیزه‌ی فرد را برای تلاش بیشتر افزایش دهد؛ اما برای تداوم این حرکت، تعیین اهداف و پی‌ریزی آرام اما مطمئن آن‌ها، بسیار حائز اهمیت است.

یک نقطه‌ی آغاز مناسب، مشاهده‌ی میزان فعالیت‌های انجام شده طی یک روز یا یک جلسه‌ی تمرین و سپس تلاش برای شکست رکورد خود در جلسه‌ی بعد بوده و این دقیقاً کاری است که توابع ورزش در اپل واچ انجام می‌دهند. همواره به تدریج اهداف خود را پی‌ریزی کرده و از هدف‌های غیرواقعی دوری کنید؛ زیرا شکستی که این نوع اهداف در نهایت در پی دارند، انگیزه‌ی فرد را بیش از بی هدف بودن تخریب می‌کند.

بسیاری از ردیاب‌های تناسب اندام در نرم‌افزار خود قابلیت تعیین هدف و نشانه دارند اما اگر علاقه‌ای به این ردیاب‌ها ندارید، تعداد زیادی برنامه‌ی نرم‌افزاری شخص ثالث وجود دارد که همین کار را به خوبی انجام می‌دهند.

۲- رقابت کنید

راه دیگری برای تحریک انگیزه، رقابت یا حداقل حضور در اجتماع است. در نرم‌افزار ردیاب تناسب اندام، اغلب در کنار بخش اهداف، یک بخش اجتماعی یا حتی گاهی یک انجمن عمومی نیز وجود دارد؛ اما اگر ردیاب شما چنین امکانی ندارد برخی برنامه‌ها دارای مسابقات و جداولی برای ثبت رکوردها بوده و همچنین قابلیت رقابت با سایر افراد، دنبال کردن دوستان و نظر دهی در مورد فعالیت‌های یکدیگر را در اختیار کاربران قرار می‌دهد.

بعلاوه در برخی از این برنامه‌ها فرد می‌تواند وارد مسابقاتی شود که هدف مسابقه‌ تعداد قدم‌های برداشته شده است. برخی ردیاب‌ها این قابلیت را در اختیار کاربران گذاشته و همچنین هر هفته فرد را مقابل افرادی قرار می‌دهد که میزان فعالیت مشابهی داشته‌اند؛ به این ترتیب فرد همواره تشویق و اجبار لازم برای استفاده‌ی مداوم از ردیاب تناسب اندام خود را خواهد داشت.

۳- به خود پاداش دهید

یک پاداش لذت‌بخش، احساس موفقیتی که پس از تمرین‌ سخت همراه با آزاد شدن اندورفین به فرد دست می‌دهد؛ اما یافتن راه‌های دیگر برای پاداش به خود بی‌تأثیر نخواهد بود. قطعاً کسی تمایل ندارد تلاش‌های خود را زایل کند؛ بنابراین پس از کاهش ۵ کیلو وزن، وقفه و کناره‌گیری به عنوان جایزه ایده‌ی خوبی نیست؛ اما می‌توان جوایز دیگری به خود بخشید، مانند یک ساعت نشستن پای کنسول بازی یا خرید کلاهی که مدت‌هاست چشمتان را گرفته است. حتی اگر جایزه‌‌ای که به خود می‌دهیم غذاهای ناسالم باشد، اشکالی ندارد، قطعاً گاهی به تقلب‌های عجیب نیاز داریم؛ اما مهم است بدانیم هدف از پاداش‌هایی که در نظر می‌گیریم آن است که چیزی برای تلاش و حرکت داشته باشیم و پس از سوزاندن مقداری کالری حال اجازه داریم کمی شیرینی نوش جان کنیم.

۴- میزان غذای مصرفی خود را ثبت کنید

ورزش تنها یک بخش از پازل تناسب اندام است. برای دستیابی به یک بدن سالم و حفظ آن، کماکان می‌بایست بر غذای خود نظارت داشته باشیم؛ بنابراین خوب است غذای خود را درست همانند تمرینات ورزشی ثبت کنیم.

متأسفانه، ردیاب به تنهایی قادر به انجام این کار نیست؛ اما برخی از برنامه‌های موجود که با پرداخت هزینه می‌توانیم روی ردیاب نصب کنیم، ابزار این کار را در اختیار ما قرار خواهند داد.

حال اگر نرم‌افزار خود ردیاب چنین قابلیتی ندارد، می‌توان یک برنامه‌ی شخص ثالث مانند کالری شمار کرفس یا خورشاد را دانلود کرد. این برنامه‌ها پایگاه داده‌ای حاوی دستور پخت غذاهای رژیمی، دستورات ورزشی به همراه اطلاعات تغذیه همه‌ی آن‌هاست.

بنابراین غذاهای خود را ثبت کرده و سپس به راحتی هرگونه چربی، کالری و سایر مواد غذایی جذب شده را پیگیری کنید. همان‌طور که ردیابی فعالیت‌ها، فرد را نسبت به میزان فعالیت‌هایی که دارد آگاه کرده و او را رو به جلو سوق می‌دهد، ثبت غذا نیز وی را به صرف غذاهای سالم‌تر متمایل خواهد کرد. با این حال، نیازی نیست که تمام کالری دریافتی روزانه را به طور دقیق محاسبه نمایید. با بهترین میزان تخمین برنامه کنار بیایید، به این ترتیب نسبت به غذایی که میل می‌کنید احساسی به مراتب بهتر از نخوردن غذا خواهید داشت و این سلاح بزرگی در انبار مهمات شما خواهد بود.

۵- به میزان کالری‌های سوزانده شده اعتماد نکنید

گرچه ثبت کالری‌های دریافتی مفید است، اما ترجیحاً نباید به میزان کالری سوزانده شده که توسط ردیاب نمایش داده می‌شود، چندان توجه کرد. صرف‌نظر از این واقعیت که مصرف کالری بخشی از تناسب اندام است، مسئله بزرگ‌تر، دقیق نبودن اعدادی است که توسط ردیاب تولید می‌شوند، زیرا درون این ردیاب‌ها حسگرهای گران‌قیمتی که برای اندازه‌گیری دقیق مورد نیاز بوده تعبیه نشده است. در واقع، طی یک مطالعه انجام شده، برای بسیاری از این ردیاب‌ها چیزی بیش از ۱۵٪ خطای جانبی گزارش شده است.

اگر از یک مانیتور ضربان قلب داخلی استفاده می‌کنید، باید بدانید که اعداد آن همیشه دقیق نخواهند بود. زمانی‌ که میزان کالری‌های خود را می‌شمارید، همواره فرض کنید از مقداری که ردیاب ادعا می‌کند حداقل ۱۵٪ کالری کمتری سوزانده‌اید تا نگران دقیق نبودن این اعداد نباشید.

۶- مچ‌بند را از دست خود باز نکنید

یک ردیاب تناسب اندام تنها در صورتی که روی مچ دست باشد مفید است؛ اما معمولاً هنگام خروج از خانه فراموش می‌کنیم آن را ببندیم خصوصاً اگر به پوشیدن آن عادت نداشته باشیم. سعی کنید تا حد امکان آن را از دست خود بیرون نیاورید. بسیاری از این ردیاب‌ها در برابر آب مقاوم‌اند به این معنی که حتی در حمام نیز قابل استفاده بوده و فقط برای شارژ می‌بایست از مچ باز شوند.

وقتی که ردیاب در حال شارژ است روی تلفن خود یک یادآور تنظیم کنید تا دوباره آن را بپوشید؛ یا سعی کنید آن را هر روز در یک زمان خاص مثلاً شب‌ها شارژ کنید تا تبدیل به یک عادت شود. حتی می‌توان یک ردیاب تناسب اندام تهیه کرد که باتری آن عمر طولانی داشته و به ازای هر یک بار شارژ تا یک ماه قابل استفاده است. این کار نه تنها از همراه بودن مچ‌بند طی هر تمرین اطمینان حاصل می‌کند، بلکه با اعلام گزارش فعالیت‌های روزانه، تصویر کاملی از میزان تحرک فرد به او خواهد داد.

۷- هر فعالیت ناچیزی اثربخش خواهد بود

در طول روز یک مزیت خوب همراه داشتن ردیاب تناسب اندام یادآوری مداوم آن به تحرک بیشتر است. این حرکت صرفاً به معنی دویدن یا رکاب زدن نیست. شاید ناچیز به نظر برسد اما مطمئن باشید که حتی گاهی برخاستن از پشت میز یا استفاده از پله‌ها به جای آسانسور تأثیر خوبی خواهد داشت. بگذارید از داده‌هایی که نیاز بدن به تحرکات ساعتی یا بیشتر را نشان می‌دهند، صحبت نکنم.

این‌ها کارهای کوچکی هستند؛ اما با تکرار هر روزه نتایج چشمگیری به دست خواهد آمد. این مچ‌بند تمامی این تحرکات کوچک را ردیابی کرده و در نهایت تصویر روشنی در اختیار فرد قرار می‌دهد که پیشتر بدون آن قابل رؤیت نبود. حتی اگر تأثیر این مچ‌بندها بر روی تحرک فرد تنها مقداری قدم زدن بیشتر از حد معمول در طول روز است، همچنان ارزشمند بوده و این مچ‌بند تناسب اندامشریک خوبی برای همراهی فرد در طول این فعالیت‌ها خواهد بود.

 

منبع:چطورپدیا

چطور کودکان را به خوردن غذای سالم ترغیب کنیم؟

همه‌ی کودکان گاز زدن به همبرگرهای پرچرب و سر کشیدن نوشابه‌های قندی را دوست دارند؛ اما اگر کودک به طور مداوم به خوردن این غذاها ادامه دهد، خطرات جدی سلامت وی را تهدید خواهند کرد. در این مطلب چندین گام برای تغذیه‌ی سالم فرزندان ارائه می‌شود که می‌بایست رعایت شوند.

۱- دلیل عدم علاقه‌ی کودک خود به میوه‌ها، سبزیجات و سایر غذاهای سالم را بیابید

او ممکن است طعم این غذاها را دوست نداشته یا رغبت بیشتری به غذاهای ناسالم مانند غذاهای فست‌فودی داشته باشد.

۲- به کودک نشان دهید که غذاهای فرآوری شده از چه موادی تولید می‌شوند

اگر بدانند که با صرف این غذاها چه میزان شکر و چربی وارد بدن می‌شود، شاید دیگر تمایل چندانی به صرف آن‌ها نداشته باشند. به فرزندان خود یاد دهید که فهرست مواد تشکیل دهنده را خوانده و اجزای ناسالم و مشمئزکننده‌ را در آن تشخیص دهند. با این حال اگر فرزند شما کوچک است، احتمالاً برای فهم معنای برخی از مواد تشکیل‌ دهنده تغذیه‌ای، به توضیحات شما نیاز خواهد داشت.

۳- کودک خود را علاقه‌مند کنید

اگر فرزند خود را در خانه علی‌رغم میل باطنی، به خوردن غذاهای سالم مجبور کنید، مطمئن باشید که این عادت تغذیه سالم در مدرسه یا در خانه‌ی دوستان دوام نخواهد داشت. خیلی مهم است که کودکان به خوردن غذای سالم راغب باشند تا اینکه به‌ناچار آن را میل کنند.

۴- اجازه دهید کودکان در بخش سبزیجات و میوه‌ها خود غذای مورد علاقه‌ی خود را انتخاب کنند

اگر کودکان، خود غذاهای سالمی که به خوردن آن‌ها علاقه‌ی بیشتری دارند را انتخاب کنند، تمایل بیشتری به صرف آن‌ها خواهند داشت. همچنین به عنوان یک گزینه دیگر می‌توان میوه‌ها و سبزیجات بامزه خریداری کرد، مانند یک موز که روی آن صورتک دارد یا سیبی که روی آن استیکری چسبانده شده است. کودکان عاشق خوردن غذاهای خوشمزه و مهیج هستند.

۵- با فرزند خود غذای خانگی تهیه کنید

هر محصولی که از فروشگاه خریداری می‌کنیم، حاوی مقدار زیادی مواد فراوری شده است که آن را تبدیل به یک خوراک ناسالم می‌کند. علاوه بر آن، توجه داشته باشید که وقتی کودک را برای صرف غذا به یک رستوران فست‌فود می‌برید، او چربی و قند پنهان زیادی برای یک وعده مصرف می‌کند که احتمالاً والدین از وجود آن بی‌خبر هستند. سعی کنید کره بادام‌زمینی را خود به کمک فرزندتان تهیه کنید؛ زیرا نه‌تنها محصول نهایی از مواد فروشگاهی سالم‌تر است؛ بلکه به این شکل کودکتان زمان پرباری را با والدین خود گذرانده و مهارت جدیدی کسب خواهد کرد.

۶- نحوه‌ی پخت غذاهای ساده را به کودکان آموزش دهید

اگر کودکان یاد بگیرند که چطور به تنهایی غذاهای خوشمزه بپزند، اشتیاق بیشتری به صرف دست‌پخت خود خواهند داشت. این مسئله گاهی از لحاظ اقتصادی نیز به صرفه‌ است زیرا طی مدت کوتاهی، کودک جای التماس برای رفتن به رستوران فست فود، بیشتر مایل است که خود غذا بپزد. تنها با صرف زمان اندکی برای کمک به کودکان در طبخ غذا، میزان هزینه‌ها را تا حد زیادی کاهش دهید.

• کودکان، در صورت راهنمایی شما، غذاهایی مانند کتلت مرغ را به راحتی خواهند پخت.
• آن‌ها می‌توانند گلوله‌های گوشت را درست کرده و در روغن زیتون سرخ کنند.
• می‌توانند کیک و شیرینی را از مراحل اولیه و ورز دادن شروع کرده و از انجام آن لذت ببرند.

۷- با عواقب خوردن غذای ناسالم آشنا باشید

شاید فکر کنید که این کار‌ها زمان زیادی می‌برند اما به خاطر داشته باشید که غذای سالم طول عمر کودکان را افزایش می‌دهد، این مسئله ارزشمند نیست؟ اگر کودکان به طور مداوم غذاهای ناسالم مصرف کنند، امکان اضافه وزن و یا حتی چاقی آن‌ها امری کاملاً طبیعی است؛ ممکن است بعدها در مدرسه مورد تمسخر قرار گرفته و ضربه‌ی عاطفی به آن‌ها وارد شود. هیچ پدر و مادری دوست ندارد رنج فرزند خود را ببیند. کودکان را به خوردن غذای سالم تشویق کنید تا از عواقب احتمالی جلوگیری شود.

۸- محدودیت تعیین کنید

فرزندان خود را تشویق کنید قبل از برخاستن از میز و یا صرف دسر، نصف بشقاب یا مقدار مشخصی از غذای خود را نوش جان کنند. حین صرف غذا، ستایش و تشویق آنان را فراموش نکنید.

۹- سعی کنید غذاهای سالم را به روش‌های مختلف آماده کنید.

۱۰- به کودک جایزه بدهید

اگر کودک طعم میوه‌ها و سبزیجات را دوست ندارد، سعی کنید به او قول دهید که اگر آن‌ها را بخورد، می‌تواند مقداری از غذای مورد علاقه‌اش را نیز نوش جان کند. یک پیشنهاد خوب دیگر آن است که به عنوان جایزه اجازه‌‌ی دهید کارهایی که دوست دارند را انجام دهند، مانند اجازه‌ی بازی با کامپیوتر، بیرون بردن او برای پیاده‌روی و مواردی از این قبیل.

 

منبع: چطورپدیا